Sveinbjörn Beinteinsson heitinn alsherjargoði kunni að semja og kveða rÃmur. Hann var listamaður og nokkuð kynngimagnaður. Steindór Andersen er rÃmnaunnandi sem kveðjur mjög fallega og er frægur fyrir. Hér er klippa úr ljóði (sem ég held að Sveinbjörn hafi samið) - báðir kveða sama stefið hvor á fætur öðrum. Sá fyrri með gamla laginu sá sÃðari með sÃnu nefi. Hér er ljóðið: Kem ég enn af köldum heiðum kæra fljóð til þÃn. Frerasvip á fannabreiðum fengu stefin mÃn Ãg hef reikað eftir Ãsum allan veg til þÃn. Til að kveikja von með vÃsum var nú þörfin brýn. HrÃðarvöldin vetrar rÃku villtan tróðu dans Von að köld à veðri slÃku væru ljóðin manns Blik frá rauðum ástareldi eftir nauðir mér. Sumarauðugt sólarveldi sÃðan bauð hjá þér.